Zondag 2 augustus
Het zou vandaag ook windkracht 2 zijn en ik berustte al in het vooruitzicht van een saaie motor dag op het water. Om half twaalf voeren we naar de sluis en alles werkte mee. De beslissing buitenom bleek zelfs correct qua zeilplezier. Buiten de sluis in het Slijkergat werkte de stroom zoals verwacht mee, maar we kregen bovendien een landbriesje zodat we met een mooie vaart konden zeilen naar buiten en zetten koers naar het noorden. Daar hield de wind op.
De pret was echter nog niet op. Het vasteland warmde op en we kregen zowaar het laatste anderhalf uur een stevige zeebries van 4 bft en iedereen was blij. In vijf uur totaal waren we in Scheveningen. Daar werden we opgewacht door de havenmeester die ons vertelde dat de haven bomvol lag en dat we aan een steiger buiten de binnenhaven mochten gaan liggen. Steven zag een korte betonnen steiger met elektra en we gingen alle drie daar naar toe. De haven meester vertelde ons dat het OK was.
Er volgde een interessant onderzoek hoe wij van de steiger bij het havenkantoor konden komen. Dat lukte alsnog via een geheim paadje en een gat in de omheining. Waar we echter niet op gerekend hadden was dat we wegzakten in de modder bij laagwater. We lagen zo vast als een huis. We knepen het ook een beetje want we lagen vast aan de drijvende betonnen steiger die weer vast gelijnd zat aan de wal met drie dikke touwen. Die stonden wegens het zakkende water zo strak als een gitaarsnaar. Steven probeerde nog geluid eruit te krijgen, maar we hoopten dat het niet zou breken, met de dan onvermijdelijke zweepslag.
gitaarsnaar
Gelukkig was er minder deining in de buitenhaven dan verwacht en we waren blij dat we rond elf uur ’s nachts weer dreven. De havenmeester was toch nog een tientje liggeld van ons drieen op komen halen ondanks onze protesten dat we geen faciliteiten konden gebruiken. We maakten ons op voor een korte nachtrust, want de beste tijd om te vertrekken was 6 uur ’s morgens.
