Hier een bericht uit het koude noorden. We zitten op dit moment in Goteborg, klaar voor onze tocht op het Gota Kanaal.

Na onze snelle tocht door de Duitse Bocht: Vlieland,

Lauwersoog, Norderney, Helgoland, Kieler Kanaal, hebben we een beetje relaxed een aantal plaatsen op de Deense eilanden bezocht. We zijn in Helgoland een dag langer gebleven om de nodige tax free drank in te slaan. De boot lag gelijk een paar cm dieper in het water. Het eiland is overigens op zichzelf de moeite waard om te zien. Het is een groot vogelparadijs compleet met Jan van Genten, zeekoeten, meeuwen, en anderen. Verder is het een kuuroord voor de duitsers, waarbij elke dag zo’n vijf cruiseschepen voor anker gaan waarna de passagiers in sloepen naar de kant gebracht worden, om tegen de avond zwaar beladen met tax-vrije artikelen weer opgehaald te worden.

We hadden gedurende deze eerste fase van de tocht eigenlijk best goed weer, zon en al, alleen de temperatuur was ver beneden normaal. Dat betekende steeds dikke truien etc. aan. Driekwart van onze kleren is heel optimistisch bestemd voor zonnig weer, maar dat is misschien de goden verzoeken. We hadden een dag met tropische warmte 28 graden, maar daar bleef het bij.

Na Helgoland een snelle tocht met stroom mee (11 knopen op de teller) op de Elbe. Wat een brede uitloop toch heeft die rivier. Best druk met die ontzagelijke zeekastelen die met een noodgang je voorbij varen. Bij Brunsbuttel door de sluis het Kieler kanaal op. In 1887 legde Keizer Wilhelm de eerste steen (volgens mij moeten ze hier spreken van “groef de eerste kuil”, maar ok, het werd een ong. 100 km lange diepe kanaal, geopend in 1895. Het heeft dubbele sluizen aan beide kanten en wordt door iedereen behalve de nederlanders het Nord- Ostzeekanaal genoemd. De elegante bruggen en bossen aan weerszijden geven een mooie aanblik, met later ook prachtige huizen aan de waterkant. Even een nacht gestopt in Rensburg in een mooie jachthaven (qua omgeving en ook voorzieningen). Carla wilde gelijk het scheepsbudget aanspreken om de prachtige kleding in de winkels te kopen. (Foto: Kielerkanaal)

Onze hoofddoel is het Gotakanaal, en we deden daarom bekende Deense havens aan van onze vorige tocht twee jaar geleden. Via Bagenkop, Femo, Hesnaes, Klintholm, voeren we op 1 juni Kopenhagen binnen (Zie overzichtskaart1). We zouden op 4 juni weer vertrekken, maar ondanks het zonnig uiterlijk, was er veel wind; 6 en 7 Beaufort, en dan vraag je zelf om problemen als je dan uitvaart. Overigens als ik dat zou doen zou dit de laatste trip zijn dat ik Carla mee kreeg. Doordat we zo vroeg voor de vakantie periode vertrokken, hebben we bijna overal makkelijk een ligplaats wat bij onze terugtocht wel anders zal zijn. Ondanks dat was het toch gezellig in K. Wegens de viering van 200ste geboortedag van mijn naamgenoot Hans ‘Christiaan’ Andersen, waren er oude schepen in de haven met demonstraties vikingboot roeien etc. Oude gerookte deense kaas geproefd en kramen met allerlei handenarbeid artikelen of huisvlijt hoe je het ook mag noemen, bekeken. Een dag in Tivoli rondgekeken en weer met verbazing naar die mensen gekeken die zich zonder enige vrees in allerlei apparaten lieten rondslingeren en versnellen. Dat heb ik al jaren gelden in Disney World afgezworen. Ik heb liever controle over de besturing.

Op 5 juni vierden we onze 35 jarige trouwdag, met een Grill diner bij Nyhaven. In plaats van een cruisetocht in de middellandse zee met kinderen en aanhang zoals oorspronkelijk de bedoeling. Dat houden ze maar te goed voor onze 40ste. Misschien een cruise in de Caribbean, vanuit Bonaire? (Foto’s: Stevige wind, Helsingrod)

Van Kopenhagen zijn we vertrokken naar Halmstad. Door de deining van de wind van de afgelopen dagen, stonden er nog hoge golven en bij het voor de wind lopen, gaf dat een bijzonder onplezierige vaart. Carla werd meteen misselijk (had geen zeeziekte pillen genomen, en werd gelijk bestraft), en ook bij een van onze collega zeilers op de andere boot had er ook een last. Dat had ik trouwens niet vermeld. Maar we doen de tocht met vrienden (Henk en Ineke) met wie we twee jaar geleden de terugtocht gedaan hebben vanaf Kopenhagen. Hele gezellige mensen en we doen dan ook onze uiterste best om iedere middag bij het borreluurtje bij aankomst, de flessen en andere drank van Helgoland op te maken. Als ik het goed zie is de boot al een cm uit het water gestegen.

H&I zeilden met stuurman Frans vanaf Lelystad naar Kopenhagen. Vanaf Kopenhagen werd Frans na bewezen goede diensten afgelost door Theo en Zweeds sprekende Jopie. Volgens Henk’s plan zou zijn zoon Roelof dan weer in Gotenborg het stuur overnemen, om later in Stockholm weer door Jacques afgelost te worden. Na de Oostkust zouden Jan en Connie van de reddingsbrigade dan weer de wacht overnemen. Bij ons zouden Curt en Kristina, Zweedse vrienden van ons uit Saoedi Arabie, vanaf Gotenborg ook meezeilen naar Mem. Dat waren tevens de deadlines waar we ongeveer rekening mee moesten houden in de planning. WE hadden echter genoeg losse dagen in gepland.

In Halmstad, dus, we kunnen beginnen met onze Zweedse taalkennis toe te passen. Ondanks alle voorbereidingen zaten we bij het eerste gesprek al met onze mond vol tanden en uh, uh, uh, verder in het engels. Hopelijk is dat anders over een aantal weken.

De volgende dag naar Falkenberg. Weer zonnig, windverwachting Noord 5, afnemend naar 3 en barometer op 1030. Prachtige dag zo te zien. Maar halverwege werden we verrast door steeds maar toenemende wind en golven (8 beaufort, 35 en 36 knopen op de windmeter). De golven namen toe tot 2 en 4 meter en steil(volgens onze andere collega’s 6 meter, maar meestal moet je die ervaring delen door twee vanuit het perspectief van de boot). Overigens had ik ergens gelezen dat het een aantal dagen op het Kattegat moet doorstaan om zo hoog te worden. Maar desalniettemin een vreemde gewaarwording. De barometer zakte zelfs niet en de zon bleef lustig schijnen. Vanwege de noordenwind motorden we, en zelfs Carla had helemaal geen last van zeeziekte (wel pillen genomen deze keer). De boot weerde zich echter kranig in de golven en we maakten veel sneller vaart door het water dan onze collega’s die een grotere boot (36 ft) hebben. Volgens mij was onze lengte net goed voor de golflengte en had ik waarschijnlijk ook voordeel van mijn ervaring met kleine bootjes op de golven bij Aruba. We waren een uur eerder in de haven. Alsof er niets gebeurd was, zaten we echter een uur later weer aan de borrel waar de gastvrouwen zich uitputten in heerlijke hapjes verzinnen, en wij onze best deden ze zo snel mogelijk van tafel te laten verdwijnen.

Na deze ervaring kijken we met een andere blik naar weersverwachtingen. Volgens de havenmeester in Falkenberg was het niet verwonderlijk voor dit deel van het Kattegat. Door de

diepteveranderingen kunnen de golven heel snel groeien en worden dan steil en niet afgerond. Dan blijft echter nog de verkeerde wind verwachting die zowel van Zweedse en Duitse zijde anders luidden. We vertrokken de volgende dag naar Bua, waar de haven opgeknapt wordt en we de havenmeester in geen velden of wegen konden bekennen. Dus zonder douche en liggeld, vertrokken naar Gotenborg. Midden in het centrum bij jachthaven Lilla Bommen, een plekje gevonden. Meteen onze zweedse vrienden Curt en Kristina gebeld. Die komen op zaterdag ons versterken voor de trip dwars door Zweden. Dat wordt iedere dag zweeds oefenen en we zijn al uitgenodigd om langs het kanaal, bij schoonouders van hun zoon, van een uitgebreid smorgasbord te genieten.(Foto:Gotenburg1).

Eerst gaan we vandaag nog de stad in om rond te neuzen.