Stockholm naar Borgholm

dscn2330Weer terug van de veertien daagse huistrip. Zoals gezegd om Carla de kans te geven even de tuin te inspekteren en voor mij om aan de International World Masters en Europese kampioenschappen Sunfish zeilen mee te doen. Toch nuttig, want in de grand master klasse (60-70jr, de behoorlijk oudjes), ben ik eerste geworden, met als beste plaats in de series een 5de.

Dus op de 11de teruggevlogen naar Stockholm. De Nube Gris lag al in zijn box te wachten. Keurig verzorgd en bewaakt door de havenmeester en de broer van Curt die iedere dag er een oog op geworpen had. Henk en Ineke hadden ondertussen twee weken tussen de eilanden gezworven en het leuk maar ook tropisch warm gehad. Wij hoopten er nog een graantje van mee te pikken.

Stockholm dus: Van alles over geschreven, maar wat je volgens mij niet moet missen, Het Vasa museum, de oude Gamla Stan en het openluchtmuseum Skansen (Skansen1,2). Het Vasamuseum toont de echte Vasa oorlogsboot, gebouwd in 1628 en na een paar mijl zeilen gezonken met man en muis. Praktisch helemaal gaaf weer opgehaald. Het museum toont ook allerlei eromheen, hoe vroeger gebouwd en georganiseerd werd. Interessant voor de kenners om de Batavia stijl van bouwen in Lelystad ermee te vergelijken.

De Gamla Stan is het oude Stockholm met koninklijk paleis. Allemaal smalle straatjes, kunstgalerijen, snuisterij en antiekwinkeltjes, sfeervolle restaurantjes, mooie pandjes en voorgevels. Wel natuurlijk veel toeristische kul, maar dat hoort er eenmaal bij.

Skansen is een openlucht museum, geopend in 1891 en sindsdien op vele plaatsen gekopieerd. Het geeft met ongeveer 150 oude gebouwen, boerderijtjes en landhuissystemen weer, van het Zweden vanaf de 14de eeuw. Ook koopmanshuizen, glasblazerijen, drukkerijen en boekbinderijen etc. van al die jaren. Heel interessant voor de liefhebbers waaronder ik me schaar.

dscn23901Op de 14de juli echter, weer aan onze terugreis begonnen die ongeveer 5 a 6 weken in beslag zal nemen. Eerste dag naar Kyrkviken. Gezeild langs de oude gebouwen van Stockholm. Wat een prachtige stad met schitterende gebouwen. Al die eilanden waar het uit bestaat, geweldig. De tocht verliep voorspoedig met oostelijke wind 4 a 5 bf ruimend naar ZO en prachtig zonnig weer. Bewonderend gekeken naar al die paleizen aan het water met bijna allemaal boten en steigers. Ook een druk heen en weer verkeer van alle veerpontjes en boten die al die mensen moeten vervoeren (foto’s: Stockholm1,2,3,4,).

In Kyrkeviken (zie kaart 3), geankerd in een pittoreske baai. Voor het eerst mijn Zweedse ankerrol gebruikt. Gaat fantastisch, ook makkelijk in het gebruik bij het aanleggen aan hekboeien. Carla zwom naar de andere boot, maar ik liet me afhalen door Henk voor de dagelijkse borrel. Daarna de boot helemaal geschrobd en geboend. Na een heerlijke bloemkool met kerrie saus en kottbullar (Zweedse gehaktballetjes, beter dan bij Ikea) met de gebruikelijke glaasjes wijn, nog heerlijk zitten nagenieten van een Zweeds nazonnetje om half acht! Even voor je geest halen: rustige kalmte, kabbelen van het water rond de boot, gekwetter van de vogeltjes om je heen in de bomen, Carla rustig lezend, en ik dit verslag schrijvend. Dolce far niente. Ik denk dat ik maar een vislijntje uit ga gooien, wie weet heb ik een maaltje voor morgen. Het enige probleem is het douchen met koud water morgen ochtend (foto’s:voor anker1,2,lift).

Daarna van Kyrkviken, via Ankarudden, Oxelosund naar Tyrislott, (tussen haakjes, bij sommige o’s moeten jullie voor goed zweeds een umlaut denken). Een tocht tussen honderden eilandjes (scheren) door, met steeds weer idyllische gezichten. Je zou willen dat je zeeen van tijd had om al die baaitjes te bekijken. Af en toe wel goed opletten voor ondieptes, en nauwkeurig de “paaltjes” nemen.

dsc00460In Ankarudden, waar we de nacht doorbrachten aan een meerboei, werden we net na vertrek overvallen door een heftig onweer met hagel, waardoor we geen hand meer voor de ogen konden zien. Direkt terug, maar na een half uur weer een heldere hemel, ongelooflijk. Dus weer op weg, en ja hoor wind tegen. Volgens Henk hebben we hier aan de oostkust van Zweden slechts twee soorten wind; tegenwind en geen wind. De tocht naar Oxelosund voerde langs Stendorren, waar boten zomaar langs de rotsen aanmeren op zeer geliefde plekjes. Dat gaan we overmorgen en daarna ook doen in Karo en Skavdo (zie kaart 4).

Van Oxelosund naar Tyrislott een voorspoedige tocht. Wind begon met kracht 3, bladstille zee eerst, schitterende wolkenpartijen, cumulonimbus, nimbostratus, cirro-cumulus, alle bekende wolkensoorten bij elkaar in een grote cirkel om ons heen, maar ook een stralende zon! Wie zei ook weer dat alleen Nederland prachtige luchten had? De schilders zijn blijkbaar niet in het noorden geweest. We zaten dus duidelijk in een lagedruk gebied. Barometer constant rond 1002.

In Tyrislott eerst even naar een oud scheren museum geweest. Jammer genoeg was alles in het Zweeds. Echter met handen en voeten, onze schamele kennis van Zweeds en het even schamele Engels en Duits van de beheerders, kwamen we er wel uit. We zagen oude vismethoden, gebruiksvoorwerpen en zelfs een oud pinkompas, waarmee het gegist bestek bijgehouden werd. De volgende dag de bus genomen naar Soderkoping langs het Gota kanaal. Toen geen tijd, nu dus wel. Heel gezellig stadje met een ijstent zoals je nog nooit gezien hebt. Coupes van reuze formaat, eentje moest de betreffende dame op de stoel naast zich zetten, om eruit te kunnen eten. En dat allemaal om 11 uur ’s morgens. Wijzelf, bestelden een eenvoudige appelpuntje met cappucino, maar ook daarbij kwam een grote bol ijs en slagroom. Wel lekker trouwens!. Overigens denken de Zweden bij cappucino meer aan espresso, want het formaat van de kopjes was aan de kleine kant. Na bezoek aan musea, een lunch genomen onder een grote parasol. Net bezig toen Odin besloot ons te verassen met een flinke douche. Iedereen moest op de tafels gaan staan om droog te blijven foto’s:Soderkoping1,3,4,5).

Van Tyrislott naar Karo, Skavdo, Oskarhamn naar Borgholm op Oland (zie kaart5). Dat was tenminste de bedoeling. Henk’s motor begon steeds meer te lekken, en op een gegeven moment werd de lekkagehoeveelheid zelfs een halve jerrycan. Omdat er weinig wind was, hebben we hen getrokken naar de dichtstbijzijnde haven Fyrudden. Na veel gebel naar dealers van Yanmar, een lokale motorservice gevonden die het probleem, dachten wij, oploste. Het was daar een komen en gaan van jachten die even water en diesel kwamen tanken, of boodschappen doen. De Zweden ankeren liever (dan betaal je geen havengeld) maar moeten voor de noodzakelijke voorzieningen toch een haven aanlopen. Dat zouden wij trouwens ook doen als we meer kennis van de scheren hadden. Het was hier druk met Nederlanders. Nog 6 andere boten waaronder wel drie Dehlers.

dsc00256Het probleem met Henk zijn boot was toch niet opgelost. Voor de kenners, Het dieseloliefilter lekte. Het schroefje voor de ontluchting was dolgedraaid. Dat was mij op weg naar Engeland ook een keer gebeurd, gelukkig kon ik dat destijds provisorisch regelen. Blijkbaar een zwak punt bij de Yanmar motoren. Dat hoorden we van twee van de andere Dehlers in de haven van Fyrudden. Het probleem hield ons tot Vastervik bezig. WE hebben na Fyrudden even die stad aangelopen om een Yanmar dealer te vinden. Die was er wel maar te lui om zelf naar de haven te komen waar we waren. Nou de Volvo dealer hielp ons eenvoudig door een nieuwe O-ring te plaatsen en een braampje bij de nieuwe oontluchtingsschroef weg te halen. Henk helemaal stralen. De reparatie kosste 200 SEK, maar hij had de man ook grif 1000 betaald als hij dat gevraagd had.

Na die perikelen naar Karo waar we voor anker gingen. Midden in de nacht werd ik wakker door het vreemde gedrag van de boot en jawel, op drift. Dus om twee uur nog even weer zitten ankeren. Twee andere boten hadden hetzelfde euvel, en ook H&I moesten even later weer ergens anders ankerop. Dan slaap je niet meer rustig.

Na Karo naar Skavdo. Een hele mooie ankerplek, rustiek gelegen tussen de eilandjes en goed beschermd tegen alle winden behalve Noord-oost. En je raadt het al, de wind draaide die middag naar het NO. Toch besloten gezellig aan de kant te barbecuen. De veerboot van Henk afgewacht en toen gezellig vuurtje zitten stoken met herinneringen aan ons scouting verleden. Net toen ik aan mijn lekkere karbonaadje met aardappelsalade wilde beginnen, zei Henk: He daar gaat een boot. Wij sprinten erachter aan met de dingy, want het was de Nube Gris. Nou, we moesten wel tien keer het anker uitgooien en pas na een extra 20 meter ketting lagen we goed vast. Toch daarna maar een extra zijanker uitgegooid en een lijn naar de kant. Als een huis. Het eten was koud geworden, maar desalniettemin nog lekker. Het vuurtje iets hoger opgestookt en klaar om nog na te genieten van de vallende avond. Odin had ons echter weer in de gaten en gooide een plens water naar beneden. Dus snel alles bij elkaar gegrist, maar toch zeiknat op de boot. Toch heerlijk genoten (foto’s:Skavdo1,3)!dsc00528

Van Skavdo naar Oskarhamn. Hele tijd droog gehouden en met de fok gemotor-zeild als je dat zo mag uitdrukken. Tussen de scheren met grootzeil op is moeilijk manoeuvreren, maar met de fok erbij scheelde het toch een extra mijl per uur. De volgende dag naar Borgholm. Windverwachting west met kracht 5. We begonnen met kracht 2 en langzaam bouwde het op tot kracht 7 met aan het eind vlagen van 8. Het was echter een heerlijke zeildag en zelfs Carla voelde zich helemaal happy, ondanks de flinke golven en harde wind. Het water was boven verwachting heerlijk warm en de zee proefde helemaal niet zoutig.

In Borgholm aangekomen aan een hekboei kunnen afmeren. De enige die nog vrij was. Dat klopt, want het was de onrustigste plek in de haven. De hele nacht heen en weer gegooid en zitten rukken en trekken. Geen oog dicht gedaan ’s avonds. De volgende dag gelijk een andere plek opgezocht. Borgholm zelf is een compleet toeristisch plaatsje. Met zwaar muziek tot diep in de nacht. Niets voor ons, toch gedwongen om nog een nacht te blijven vanwege de weersverwachting.

This entry was posted in 2005 Zweden. Bookmark the permalink.

Comments are closed.