Biodiesel is tegenwoordig, door het ontzwavelen van de brandstof, een bron van veel ellende geworden voor menig zeiljacht. Van de KNRM begrijpen we, dat het merendeel van hun activiteiten terug te voeren zijn naar brandstof/motor perikelen. Omdat wij daar zelf ook slachtoffer van geworden zijn, geef ik hieronder weer wat onze ervaringen hiermee waren. Waarschijnlijk is dit gesneden koek voor velen maar ik hoop dat anderen er iets ter lering uit kunnen halen. Het is ook zorgwekkend, als je trouwe bondgenoot gedurende 10 jaar, plotseling een probleemkind is geworden. Voorheen wist je dat je ieder moment, in zware golven, tegenwind en andere situaties, met een druk op de starter, erop kon vertrouwen dat het ijzeren paard beschikbaar was. Nu, begin je al bij het even zakken van het toerental, te denken aan afslaan en mogelijke consequenties. Bijgaande foto is een illustratie wat er allemaal uit de bakskist gehaald moet worden en jerrycans geleend om met de brandstof, filter en enz. bezig te zijn.
De eerste ervaring:
We hadden net in 2005 een tochtje van 3 maanden gemaakt door het Gota kanaal en via de oostkant van Zweden teruggevaren naar het eiland Mon, Denemarken. Vlak voor de haven van Klintholm, met windkracht 6 op de kop, sloeg de motor plotseling af en was niet meer te starten. Na een aantal kruisslagen gingen we op de fok naar binnen en parkeerden gelukkig zonder schade, de boot langszij de brandstofkade. Een monteur erbij gehaald en wat bleek: het grof- filter was helemaal vervuild met een zwarte slijmachtige substantie. Ieder jaar had ik tot nog toe alleen het fijn- filter verwisseld. Het grof- filter was slechts een keer in al die voorgaande jaren, bij een grote beurt, door een monteur verwisseld. (Advies monteur: voortaan ieder jaar verwisselen en de tank bij de eerste gelegenheid schoonmaken, inclusief de aanzuigleidingen). Op weg terug heb ik de tank uit voorzorg half leeg gevaren en de rest van de diesel uitgepompt in drie jerrycans en daarbij gefilterd, plus een paar keer het grof- filter vervangen voor de zekerheid, omdat ik toch slierten troep in de olie vond. (Dat leegpompen gebeurt met een klein pompje dat bij iedere watersportwinkel te koop is voor een paar tientjes).
De tweede keer:
Omdat je op korte reizen weinig gebruik maakt van de motor en meestal de tank vol houdt, gebeurde het daarna pas weer op weg naar de Oostzee in 2007 en op een windstille motordag. Ik gebruikte nog steeds geen bactericide omdat de meningen daarover verdeeld waren. Mijn grof- filter zat echter weer vol zwarte troep, ondanks voornoemde maatregelen. Ondertussen had ik wel veel ervaring opgedaan in de bakskist ledigen, het grof filter wisselen en het ontluchten van het systeem binnen een half uur. Maar door het vele wisselen en ontluchten ontstond een ander probleem. Het schroefje van het fijn- filter was niet meer goed dichtend te krijgen en de diesel sproeide lustig over de motor. Een vervanging van de filterkop of compleet filter, was niet zo snel beschikbaar. Als oplossing heb ik met een hoon/tap setje een groter (M6 i.p.v. M4) gat getapt en een nieuwe ontluchting schroef erin gedraaid. (Deze lekkage gebeurt wel vaker bij de Yanmar motoren, zoals ik van drie andere “Dehlers” hoorde in Vastervik, oost-Zweden).
Derde ervaring:
Weer een lange trip van drie maanden in 2009 naar de Oostzee en bij zware tegenwind en stroming langs Rodkoping, Langeland, Denemarken. De boot werd flink heen en weer geschud, ideaal voor losmaken van eventuele troep in de tank. Prompt sloeg de motor ook af. Voorbereid op wat voor acties ik eventueel moest nemen, kon ik gelukkig op de fok de vissershaven binnenlopen. Na het weer zo goed als mogelijk schoonmaken van de tank via de vlotteropening, en verwisselen van het grof-filter, weer rustig kunnen motoren. Dit gebeurde echter nog een paar keer op deze trip. NB: Diesel werd alleen bij pompen in de stad getankt, de tank zoveel mogelijk vol gehouden en ditmaal bactericide toegevoegd zoals aanbevolen. Je gaat echter aan alles en iedereen met goede raad twijfelen.
Vierde ervaring, er komt geen eind aan:
Door al die ontwikkelingen zorg ik er nu voor dat ik, steeds voor een lange trip door kanalen of bij veel motoren met weinig wind of harde tegenwind, het grof- filter van te voren even verwissel. Ondanks deze voorzorg, viel de motor, bij onze tocht naar Denemarken/Zweden vorig jaar, weer uit in Leeuwarden. Van onze collega’s van de Joleroni, kregen wij het advies om de vlotter eens open te maken. De tank was “schoon” gemaakt via de vlotteropening, maar de vlotter bleek helemaal vol te zitten met bagger. (De variatie in de niveau aanduidingen was hiermee ook opgelost). We pompten met de kleine zuigpomp (Dit gebruik ik ook om de diesel door de leidingen te trekken en het grof filter te vullen voor sneller ontluchten), alle diesel over in jerrycans (zie ook onze filter op bijgaande foto).Met behulp van een panty van een van de medezeilers konden we de diesel filteren en startte de motor weer als vanouds. Een lastige bijkomstigheid was echter, dat de vlotter na een poosje niet meer werkte. Oorzaak: het miniscule moertje onder de vlotterbuis was losgeraakt en de vlotterdraadjes geknakt. Volgende keer dit kleine moertje borgen!
Vijfde ervaring, wat nu weer:
Gelukkig geen bacterietroep meer in de leidingen en filters. Na de problemen van vorig jaar, heb ik de motor i.v.m. de verzekering weer een grote beurt door de dealer laten geven en een Mar test laten doen. Tegelijkertijd heb ik de tank eruit gehaald (dit gaat met grote moeite en het lukte pas na het weghalen van het bakskist deksel), en een 13 cm RVS inspectieluikje ingelast. Ik kan nu de tank inspecteren en echt goed schoonmaken. (Eventueel water afzuigen van de bodem is nu ook mogelijk). Alles weer gemonteerd en bij de eerste trip na een uur varen sloeg de motor toch weer af. Het was om bijna wanhopig van te worden. De filter kon het niet zijn, (die was net vernieuwd door de monteur), dus ik vermoedde een ontluchtingsprobleem, want het fijn filter was leeg en ik kon gewoon diesel pompen via de opvoerpomp.
Lucht in de brandstof:
Dit ontluchtingsprobleem werd bevestigd doordat de motor een uur varen daarna weer afsloeg. Blijkbaar verzamelde hij genoeg lucht in een uur om de zaak te blokkeren. Een monteur in Hoorn erbij gehaald nadat ik het fijn filter O-ring voor de zekerheid ook maar had verwisseld. De monteur ging de aansluitingen aan de tank insmeren met een beetje loctite en trok ze nog even goed aan om eventueel lucht aanzuigen van die kant uit te sluiten. Daarna zag hij dat het grof filter aan de bovenkant twee afdichtingsringen had i.p.v. een. Tijdens al die filter-wisselingen was blijkbaar een ring blijven hangen. Dit was volgens hem 99 % zeker de oorzaak van het lucht aanzuigen. Wij blij, maar bij de trip naar Enkhuizen vlak daarna, en geen wind, wilde de motor weer afslaan, maar kon ik net op tijd het filter ontluchten en de motor draaiende houden, door elke 10 minuten weer te ontluchten. Het valse lucht aanzuigen was dus nog niet opgelost.
Komt het nog tot varen?
Van het brandstof toevoer systeem resteerde voor controle alleen nog de leiding naar het opvoerpompje en de opvoerpomp zelf. Bij inspectie van de leiding ontdekte ik dat de bout op het pompje met de hand los te draaien was. Genoeg speling om valse lucht gedurende een uur te trekken en de motor af te laten slaan. Voor de zekerheid en om niet voorbarige conclusies te trekken net als de monteur, checkte ik ook het opvoerpompje, wat echter goed werkte. Het probleem was na het aandraaien van de bout hiermee opgelost. Nu na verschillende keren uitvaren en met opzet de motor erbij, geen last meer ondervonden. Hoe was de leiding los komen te zitten? Volgens mij door het tillen iedere keer van de zware motorkast bij de D31. Die komt bij het terug plaatsen elke keer vlak langs de leiding en drukte zodoende soms op de aansluiting. Door het vele keren herhalen allicht los komen te zitten.
Ten slotte:
Ik heb nu uren achtereen, zonder problemen (even afkloppen!) met de motor gevaren. Daarom hier de door mij genomen maatregelen als mogelijk advies voor anderen, (eventuele vragen graag via onze Dehler website):