Van Oxelosund vertrokken we naar Trosa. Ongeveer 27 mijl verder. Een tocht van rond de vijf uur met onze snelheid. Even een half uur van een soort zeewindje kunnen profiteren maar daarna een spiegelgladde zee. We kwamen langs Stendorren, een gewild ankerplaatsje bij de zweden. Ook nu weer allerlei baaitjes vol boten, maar toch nog genoeg plaats voor iedereen. Het is ideal gelegen voor allerlei windrichtingen en bovendien door de diepte tot aan te kant kun je goed ankeren achterop, maar toch met de boeg van de boot dicht aan de kant komen. Jammer genoeg zijn de foto’s door teveel tegenlicht niet goed uitgekomen, dus hier moeten jullie maar je fantasie laten werken.

Trosa

Is een oud vissersplaatsje maar dat nu meeste inkomsten van het toerisme heeft. Het is bekend bij een heleboel zweden en er worden ook veel films opgenomen. Met een gratis treintje vanaf de haven reden we naar de supermarkt. Onderweg kwamen we door leuke straatjes die het stadje een sfeertje geven uit de 18de en 19de eeuw. Na het treintje gingen Carla en Kristina nogmaals op stap om de route nu beter, te voet te verkennen. Dat hield natuurlijk in dat er steeds bij elk winkeltje en stalletje gestopt moest worden. Dus ik nam de gelegenheid waar om de boot op te ruimen :-). De dames gingen naar een oude theeschenkerij, leuk oud kerkje en mooie doorzichten die ik hier weergeef op een paar foto’s. Langs de langgerekte haven was het ook gezellig met volle terrasjes en mensen die op een soort promenade liepen om naar het bootjesvolk te kijken en bekeken te worden door hetzelfde bootjesvolk. Bij die gezelligheid en mooi weer hoort natuurlijk een barbecue langs dezelfde promenade met muziek van een oude man die op een accordeon heel bekende liedjes ten beste gaf. Ik zal Ully maar niet laten watertanden met de details.

Bjorko

Van Trosa gingen we op reis naar Sodertalje maar besloten op aangeven van Curt door te varen naar Bjorko, met het stadje Birka, de oudste vestiging van de vikingen in Malaren, ongeveer 1100 jaar geleden. Het is op de lijst van erfgoederen van de Unicef. Bjorko ligt 30 km ten westen van Stockholm. We werden door een gids, zelf archeoloog, rondgeleid over het eiland. Veel meer dan een heleboel graven was er niet te zien, maar met zijn vertellingen en kennis van de vikingen werd het toch een interessant geheel. Daarom maar een paar boekjes over vikingen etc erbij gekocht om een beetje in de sfeer van 1100 jaar geleden te komen. In een musuem waren wel de huizen en boten op kleiner formaat weergegeven zodat je toch een idee had hoe zo’n vestiging eruit zag. De gereedschappen die ze toen gebruikten en klederdrachten zijn nog steeds goed te hanteren. Verstelbare schaven en beitels etc. Een foto van de smederij met een schone dame in klederdracht erbij voor de liefhebbers.

Stockholm

Van Birka gingen we met wachten voor enige bruggen en een kostbare sluis (15 euro) naar Stockholm in de Wasahaven. Ondertussen is er een tropische hittegolf deze dagen. Weinig wind en bakken in de zon. Carla heeft blijkbaar een griepje opgelopen (spierpijn, zere keel, loom gevoel) en was gisteren van 4 uur ’s middags tot vanmorgen vroeg gaan slapen. Met een paar paracetamolletjes en rust en koud water van dokter ondergetekende, moet ze er weer boven op komen. Na 9 uur maar een vicks stick kopen want een verstopte neus is ook niet prettig.