WE LEVEN NOG!

Op de Par Bleu is bij de aanvang van de vakantie het goed mis gegaan. Motorpech gekregen op de Oosterschelde (terwijl de motor net een beurt had gehad). De motor sloeg ook nog op hol en het duurde even voor het lukte om hem uit te zetten. Een motorboot heeft ons naar Zierikzee gesleept. We hadden ook vreselijk weer. Maar erna bleek alles toch weer goed te komen. De motor van de Par Bleu werd gerepareerd en in de Roompot ontmoetten wij Steve en Ully van de Safety. Onze vlootvoogd Andre was inmiddels al in Belgie. Die zouden we de volgende dag in Oostende ontmoeten. Het leek er op alsof we toch nog op vakantie naar Londen zouden gaan, zij het inmiddels 3 dagen vertraagd. Nou dat was al weer veel meer dan we gisteren nog dachten. Inmiddels is het weer ook verbeterd. Zo zie je maar . Het leven is niet saai.

Woensdag, de 23ste met mooi weer maar geen wind op de motor gevaren naar Oostende. Daar stond onze vlootvoogd met Carla ons op te wachten en zwaaide naar ons terwijl we in de sluis lagen te wachten om geschut te worden en……… ja hoor we hadden de pech meegenomen naar het buitenland, want de sluisdeur weigerde en het duurde 2 uur voor die gerepareerd was. Intussen was het een drukte van belang aan de kade en natuurlijk aapjes kijken voor de mensen aan de kade, die naar die wachtenden op de boten in de sluis gaapten.

Donderdag, een heerlijke dag gehad. We hebben de hele trip kunnen zeilen met ruime wind en halve wind van Oostende naar Duinkerken. Vrijdag, 25 juli was een fantastische zeildag tijdens de oversteek naar Ramsgate. Het eerste uur was er slechts windkracht 2 maar uit de goede richting en toen werd het onvoorspeld windkracht 5/6 maar ook uit de goede richting. Wij voeren alleen op de fok en 8 uur na het vertrek uit Duinkerke kwamen we doodmoe maar zeer tevreden aan in Ramsgate. Daar hebben we eerst een dag pauze gehad wat we gebruikt hebben voor boodschappen en dergelijke en genieten van het heerlijke zomerweer van 24 graden.

(Note: Terwijl de Par Bleu genoot van een rustdag, zijn wij met de Safety-bemanning naar Canterbury gereisd. Een prachtige stad met veel historie)

Zondag, 27 juli ging de tocht naar Faversham langs zandbanken en droogvallende stukken grond. We hebben voornamelijk op de motor gevaren want er was weinig wind en we moesten zorgen op tijd voorbij ondieptes te zijn. De overnachting was aan een boei. Ik heb geprobeerd zwemmend contact met de andere 2 boten te maken maar door de sterke stroming lukte dat niet. Het was een fascinerende ervaring om in zo’n kreek met stijgend en dalend water de nacht door te brengen met alleen het zachte geklots van het water en de geluiden van watervogels om je heen en natuurlijk ’s morgens de opkomende zon.

Maandag 28 juli voornamelijk op de motor naar Chatham. Dat ligt aan de mooie rivier de Medway, bekend van Michiel de Ruyter die daar met zijn schepen door een ketting heen brak. Maar volgens de gids van het Historic Dockyard (een meuseum wat zeer de moeite waard was) bracht hij de pontons tot zinken waar die ketting oplag zodat de schepen over de gezonken ketting heen konden varen. Dinsdag, 29 juli weer terug over de rivier de Medway naar Queenborough, waar we opnieuw aan boeien en aan een ponton de nacht moesten doorbrengen. Vervolgens op Woensdag, 30 juli al om 6.00 uur ’s morgens ( vanwege de getijdenstroom) op de motor over de rivier de Thames naar London en nu liggen we in de Katharina Dock vlak bij de Towerbridge. Opnieuw aapjes kijken heen en terug naar de langs snellende keurig geklede en bellende kantoorlui.

Wordt vervolgd.